วันพฤหัสบดีที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2565

###เรื่องเล่าสอนใจ.. ชีวิตที่ตายเปลี่ยนชีวิตที่เป็น###

 ###เรื่องเล่าสอนใจ.. ชีวิตที่ตายเปลี่ยนชีวิตที่เป็น###



✍️ ณ.ร้านขายเนื้อหมูในตลาดเช้าแห่งหนึ่ง  ชีพกำลังวุ่นกับการเก็บของปิดร้าน เพราะตลาดกำลังวาย 

      วันนี้เขาขายได้ไม่ดี  เนื้อหมูยังเหลืออีกเยอะ  เขาจึงค่อนข้างหงุดหงิด  ทันใดนั้นเองมีหมาตัวหนึ่ง  วิ่งเข้ามาคาบเนื้อหมูของแกที่กองอยู่บนแผง

      ชีพโมโหมาก หยิบไม้ที่ทำเป็นราวแขวนเนื้อได้ท่อนหนึ่งและวิ่งไล่หมาตัวนั้นออกไปทันที      🐕หมาตัวนั้นตกใจมาก..วิ่งหนีไปด้านหลังตลาดแต่เนื่อง จากเนื้อหมูมีขนาดใหญ่มันจึงวิ่งช้า ทำให้ชีพไล่ไปทันและใช้ไม้ตีไปที่บริเวณหน้าผากมันอย่างแรง   

       ทำให้หัวแตก เนื้อหมูกระเด็นออกจากปาก มันดิ้นอย่างทุรนทุรายเลือดกระจายและแน่นิ่งไป  

       "สม..อยากมาขโมยของกูดีนัก ตายได้ก็ดี"  ชีพ... พูดออกมา 

      ✍️  หลังจากนั้นเขาก็รีบเก็บเนื้อหมูและกลับไปที่ร้านเพื่อเก็บของต่อ เมื่อปิดร้านเรียบร้อยก็เดินกลับมาที่ตีหมาพร้อมเสียบโดยตั้งใจว่าจะนำซากหมาที่ตัวเองตีตายไปฝัง แต่เมื่อไปถึงปรากฏว่าไม่มี มีแต่รอยเลือดที่เป็นทาง..

         🐕  หมาหายไปไหน ?  

        แกจึงเดินตามรอยเลือด หมาตัวนั้น พร้อมกับบ่นว่า... “ทำไมมันไม่ตายวะ”

สักพักหนึ่ง แกก็ได้ยินเสียงหมาเห่า แกก็ตามเสียงไปทันที 

       พอไปถึง ภาพที่เห็นคือ หมาตัวนั้น กำลังจะตาย มันมีลูก ที่ต้องเลี้ยง 5 ตัว วัยกำลังกินนมอยู่   มันคงสลบไปแล้วฟื้น ที่มันยังไม่ยอมตาย ก็เพราะจิตใจอันเข้มแข็ง ของมัน ที่ปลุกเร้าเยื่อใย ที่คงเหลือ อย่างเหนียวแน่นว่า… ต้องกลับไปให้ได้ เพื่อให้ลูกมันกินนม   การตีของชีพนั้น กระทบกระเทือน ถึงหัวสมองแตก เลือดสาดเป็นลิ่มๆ แต่มันก็ยัง ลากตัวมันเอง กระเสือกกระสน ล้มลุกคลุกคลาน เพื่อกลับมาหาลูกของมันจนได้

        และสิ่งที่เห็นคือ... การกระทำที่ยิ่งใหญ่ ของความเป็นแม่ ที่รักลูกมากเป็นที่สุด โดยไม่ห่วงตัวจะตาย นี่จิตใจอันยิ่งใหญ่ของแม่ ที่ไม่ว่าสัตว์ หรือคน ก็มีจิตใจเช่นนี้ แม้มันจะตาย ก็ขอให้ลูกพวกมัน ได้อิ่มซักมื้อแม่หมาพยายาม อย่างดีที่สุดแล้ว 

     🍇🍇 ไม่อยากจะเชื่อ... นั่นคือ น้ำตา ของหมาตัวนั้น มันมองมาที่ชีพ เหมือนขอร้อง ว่าเป็นครั้งสุดท้าย ที่มันต้องการให้นมลูก ก่อนตาย  สายตาของมันเศร้ามาก มันมองชีพอย่างวิงวอนทางสายตา 

        เขาเดินเข้าไปใกล้หมาตัวนั้น ในยามนั้น... สิ่งที่เขาเห็นมันไม่ใช่หมาที่เขาเองเคยโกรธ.เคยโมโห  แต่สิ่งที่เห็นคือจิตใจ แห่งความเป็นแม่ ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก ซึ่งทนเจ็บปางตาย เพื่อกลับไปหาลูกให้ได้

        ชีพไม่พูดอะไร... ทุกอย่างจุกอยู่ที่ลำคอ... สายตาที่แข็งกร้าว กลับอ่อนโยนลง พร้อมกับมีลูกหมาตัวหนึ่ง วิ่งไปหาแก กระดิกหางให้ แกอุ้มลูกหมาขึ้น พร้อมมองไปที่   สายตาของแม่หมาตัวนั้น อย่างสำนึกผิด และพูดคำว่า "ขอโทษ” พูดได้แค่นั้น แม่หมาก็สิ้นใจตาย อย่างตาหลับ

        ชีพฝังแม่หมาตัวนั้น... พร้อมๆ กับจิตสำนึก ที่เกิดใหม่ ของแกที่เปลี่ยนไป ราวกับคนละคน แกนำลูกหมานั้นไว้เลี้ยง ทั้ง 5 ตัว  จนเติบโตและลูกหมาทั้ง 5 รักชีพคนที่ดูแลเลี้ยงมันมา แม้ว่าในอดีตแกคือคนที่ฆ่าแม่ของพวกมัน..... 


    ###ทุกคนเคยทำผิดมาก่อนด้วยกันทั้งสิ้น แต่อยู่ที่จะเกิดความสำนึกและรู้ตัวได้ช้าหรือเร็ว และเมื่อสำนึกแล้วจะปรับตัว  แก้ไขให้ถูกต้องได้หรือไม่###


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น