See >>>
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=pfbid0v5pt38d8Bvkzzxv4um1LvEuqoP6HJRUL2Xh58xu2jYuAzuajrGJGqKYoY5mXR36gl&id=100075542544185
ถึงเพื่อนร่วมโลกร่วมสังสารวัฏ
ตอนเด็กๆเราใช้ชีวิตเพื่อเรียนรู้เพื่อความความสุข
พอโตมาเราแบกสำภาระคือความทุกข์ไว้มากมาย
อายตนะทั้งหลาย มีไว้ให้เรียนรู้ รับรู้การดำรงอยู่ของมัน เป็นเฉกเช่นนั้น #รู้แล้ววาง ไม่จำเป็นต้องแบก ต้องรับให้มันหนัก ให้มันทุกข์
สุดท้ายเราก็กินข้าวแค่พออิ่ม ยิ้มให้กับความสุขและทุกข์
มันเป็นเช่นนั้น ตามเหตุตามวาระ
#เราผู้มาแค่ดวงจิต เราผู้มาตัวเปล่า เราแค่มาเล่าเรียน หาประสบการณ์ ทางจิตวิญญาณ เท่านั้น
เราแค่มาสร้างแสงสว่างให้ตัวเอง ให้กันและกัน
#แท้จริงแล้ว ตัวเรานั้น ...ไม่มีจริง...
แม่หญิง เราต่างมีความเกิด ความเจ็บ และความตายเป็นธรรมดา ให้เธอเฝ้ามองความตายด้วยรัก ว่าสักวันคงต้องมาถึง ความพลัดพรากเป็นเพียงเรื่องหนึ่งซึ่งธรรมดา ก่อนกายสลายหรือตายจากนี้ หนึ่งชีวิตที่มีต้องรู้ค่า ให้ทุกลมหายใจที่เกิดมา ใช้ปัญญาเพื่อการดับทุกข์ให้ตายลงในหัวใจ
#ก็ผู้ใดไม่เห็นความเกิดขึ้นและความเสื่อมอยู่...
#พึงเป็นอยู่ร้อยปี
#ความเป็นอยู่วันเดียวของผู้เห็นความเกิดและความเสื่อม
#ประเสริฐกว่าความเป็นอยู่ของผู้นั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น